دندان های نامرتب یا شلوغی دندان ها یا بدجفتی (کراودینگ)، شرایطی است که وقتی فضای کافی برای رشد دندان های فرد (چه دندان های بالایی، چه دندان های پایینی و یا هر دو ردیف آن ها) وجود ندارد، ایجاد می شود.
اگر دندان ها بیش از حد بزرگ باشند و به خوبی در فضای درون دهان جا نشوند، نظم و ترتیبشان به هم می ریزد. از جمله دلایل این امر می توان به عامل ژنتیک، زود از دست دادن دندان های شیری، برخی عادات کودکانه مانند مکیدن انگشت شست و استفاده از شیشه شیر و پستانک بعد از سن سه سالگی، دندان های بیش از حد بزرگ، اختلال لب شکری، داشتن دندان اضافه، شکستگی فک، بزرگی زبان، تنفس از دهان، آلرژی یا آسم و و رشد نامرتب دندان ها اشاره کرد. این مشکل بیشتر در سنین پایین بروز پیدا می کند، حتی در برخی موارد در سن شش سالگی (از هر چهار کودک، سه کودک فک های بزرگی دارند)؛
اما به مرور زمان اوضاع بدتر می شود، زیرا هرچه سن افزایش می یابد، دندان ها نیز بزرگتر شده و به فضای بیشتری نیاز دارند؛ بنابراین تشخیص و درمان زودهنگام این اختلال بسیار مهم است. جالب است بدانید که شرایطی نیز وجود دارد که کاملا عکس این قضیه در آن صدق می کند؛ بدین معنی که به دلیل کوچک بودن بیش از حد دندان ها یا مسائل دیگر، فضای میان دندان ها بسیار زیاد است.
به این پدیده، دندان های فاصله دار می گویند. دندان های نامرتب یا شلوغی دندان باعث بروز بیماری ها و مشکلات دیگری می شوند که می توان از میان آن ها به موارد زیر اشاره کرد:
· بیماری لثه
· پوسیدگی دندان
· عملکرد نامناسب دندان
· درد یا ناراحتی
· دشواری در جویدن غذا یا صحبت کردن
· دشواری در تمیز کردن دندان به میزان کافی
· از دست دادن اعتماد به نفس و اشتیاق به لبخند زدن
آیا سلامت دهان و دندان بر بیماری های قلبی و عفونی تاثیر گذار است؟
دندانپزشک ها چگونه می توانند از این مسئله پیشگیری کنند؟
اگر شما از درد دندان رنج می برید و احتمال می دهید که این اتفاق در نتیجه شلوغی دندان ها باشد، حتما با دندانپزشک خود مشورت کنید. با آزمایشاتی مانند آزمایش اشعه ایکس، دندانپزشک شما می تواند تشخیص دهد که آیا شما دچار شلوغی دندان هستید یا خیر؟
کراودینگ یا دندان های نامرتب به دو دسته زیر تقسیم می شوند:
دسته اول
دندان ها و فک بالایی فرد به شدت جلو آمده که این بدان معناست که دندان ها و فک بالایی فرد واضحا جلوی دندان ها و فک پایینی او قرار گرفته است.
دسته دوم
دندان ها و فک پایینی فرد به شدت جلو آمده است. جلو آمدن فک پایینی فرد باعث می شود که دندان پایینی فرد جلوی دندان و فک بالایی قرار گیرد.
اگر دندان ها بر روی هم قرار گرفته باشند، حذف پلاک های موجود بر روی آن ها دشوار است. دندانپزشک شما با توجه به وضعیت دندان هایتان درمان های مختلفی را به شما پیشنهاد می دهد تا نحوه جایگیری دندان ها بهبود یابد. از جمله این شیوه های درمانی می توان به کشیدن برخی دندان ها برای ایجاد فضای کافی در دهان، تغییر شکل فک، استفاده از پوشش دندان، ارتدونسی، ارتدونسی نامریی یا قالب دندان، نگهدارنده های دندان، جراحی دهان برای تصحیح شکل فک، سیم کشی فک برای ثابت نگاه داشتن استخوان و… اشاره کرد که ما در این مقاله به اختصار برخی از آن ها را برای شما توضیح می دهیم:
ارتدونسی
چه با کشیدن دندان و چه بدون کشیدن آن، می توان از ارتدونسی برای تصحیح دندان های نامرتب و داشتن لبخندی زیبا استفاده کرد. در این روش از بانداژها و سیم ها و براکت هایی که با آن ها آشنا هستید، استفاده می شود.
ارتدونسی نامریی (قالب دندان)
در این روش از براکت های نامریی استفاده می شود که هنگام لبخند زدن چندان به چشم نمی آیند. اگر نگران دیده شدن ارتدونسی و استفاده از براکت های فلزی هستید، این روش مناسب شما می باشد.
نگهدارنده دندان
این نگهدارنده ها از سیم و پلاستیک درست می شوند تا پس از جراحی و یا هرگونه شیوه نظم بخشیدن به دندان ها، آن ها را به مدت طولانی بر سر جای خود نگاه دارند.
منابع:
